Proje 2417 yi ilk başta öylesine alıp boş bir zamanımda kitapsız kaldığımda okurum diye almıştım. Gerçekten de kitapsız ve boş bir zamanda okudum Sinem Ataklı’nın kalemi o kadar güzel ki cümle içinde anlat deseler ‘anlatamam çünkü kitap bende öyle bir yer etti ki zihnim dışında kimseyle paylaşamam bu cümleleri’ derdim. Ve gerçekten de öyle serinin son kitabı Devrim 2417 yi okurken o kadar heyecanlı sahneler vardı ki yerimde zor oturup okudum ara sıra kalkıp ayakta okumaya devam edip heyecanımın geçmesini bekledim ne kadar geçipte devam edebildiysem tabiki Proje’nin ilk bölümlerini okuduğum da son sahnesini tahmin etmiştim Hera o kadar güçlü bir karakter ki, şimdi keşke karakter değil de hayatımda her alanında böylesine güçlü, istikrarlı sonuna kadar fikrini arkasında duram biri olsun istedim. Hera, Kuzey, Ender,Araf, Lina, Serra, Ayda… ve geri kalan diğer tüm karakterler. İçime işlediler onlarla vedalaşmak onları bırakmak zor geldi. Bir yandan serinin devam kitabının olmasını çok istedim bir yandan da tam yerinde bitti dedim. Eminim ki Sinem çok güzel devam ettirirdi ama bu son onlara çok güzel yakıştı. İyi ki okumuş iyi ki senin kitaplarınla tanışmışım Sinem Ataklı
