Hepimizin yaraları var keke min e delal dedim. Biz derin yaraların çocuklarıyız, yaralarımız, bazen benim yaram gibi yüzde olur, bazen de senin ki gibi yürekte... Yaralarım... onlar, henüz her şeyden bihaber olduğum zamanlardan kalmadır, onları ne zaman aldım, hiç hatırlamıyorum.
Kütüphane, şimdiye kadar gördüğüm hiçbir oda, salon, divanhane ve meclise benzemiyordu. Burası bana, şimdiye kadar hiç hissetmediğim bir duygu yaşattı.
Kutsal bir yerde, insan ruhunun arındığı bir yerde, duygusal yaraların iyileştirildiği
bir hastanedeyim sanki.
Her söz bir ihtiyaçtan, bir insani dilekten yaratılmıştır ve cihanda ne bir tek dilek vardır, ne de bir tek ihtiyaç, ihtiyaçlar sonsuz, dilekler sınırsızdır.