Dikanka Yakınlarında Bir Köyde Akşamlar
Nikolay GogolDikanka Yakınlarında Bir Köyde Akşamlar Gönderileri
Dikanka Yakınlarında Bir Köyde Akşamlar kitaplarını, Dikanka Yakınlarında Bir Köyde Akşamlar sözleri ve alıntılarını, Dikanka Yakınlarında Bir Köyde Akşamlar yazarlarını, Dikanka Yakınlarında Bir Köyde Akşamlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir huzursuzdur çevre, uğuldar durur. Olağanüstü, anlaşılmaz sesler dalga dalga geçerler önünüzden. Bir köy panayırının selinde de birden aynı duyguya kapılmaz mı insan?.. Giderek büyür kalabalık, büyüdükçe büyür, kocaman bir dev gibi kımıldar durur panayır alanında, dar sokaklarda bağırır çağırır, kahkahalar atar, gürültü eder... Bağırışlar, küfürler, böğürtüler, melemeler, anırtılar... Hepsi birden düzensiz bir uğultu oluştururlar. Öküzler, çuvallar, saman yığınları, Çingeneler, çanak çömlek, köylü kadınlar, ballı börekler, kalpaklar... Hepsi birden parlak, allı morlu, karmakarışık, sağa sola gider gelirler... Gözünü alırlar insanın. Her kafadan bir ses çıkar, kimin ne dediği anlaşılmaz. Tek bir söz kurtaramaz kendini bu selden, duyuramaz sesini. Yalnızca pazarlık edenlerin ellerini birbirine vurmalarından çıkan sesler duyulur panayır alanında her yandan. Arabalar gıcırdar, demir parçaları tıngırdar, yere atılan tahtalar gürültü çıkarır... Başı döner insanın, ne yana bakacağını şaşırır.
Hey büyük Allahım! Neler var bu panayırda!
Tekerlekler, çeşit çeşit aynalar, katran, kayışlar, soğan, bin bir çeşit eşya...
İnsanın cebinde isterse otuz ruble olsun, gene yetmez hepsini almaya...
Gri saman demetleri, altın rengi buğday yığınları boy boy dizilidir uzayıp giden tarlalarda. Kiraz ağaçlarının, erik, elma, armut ağaçlarının, meyvelerinin ağırlığından eğilmiş kocaman dalları... Ayna gibi parlayan gökyüzü... Yeşilliklerin oluşturduğu yüksek, mağrur bir çerçeve boyunca akıp giden nehir... Ukrayna yazının nefasetini, huzurunu oluştururlar bütün bunlar!
Sözün kısası, günümüzde herkes giyim kuşam sevdasında! Ne zaman boş şeyleri bırakacak şu insanoğlu!
Çok tuhaftır bizim şu dünyamız! Üzerinde yaşayan yaratıkların hepsi birbirinin kuyusunu kazmaya, birbirini gülünç durumlara düşürmeye çalışır.
Nasıl söylemeli, konuşmanın insana hem haz veren, hem de onu eğiten bir yanı olmalı.