İnsanı mâlâyânîye teşvik eden sebebe gelince: O sebeb, insanoğlunun muhtaç olmadığı bir nesnenin mârifetine ve bilinmesine karşı gösterdiği harislik veya sevgi kabilinden uzun konuşmalar yapmaktır. Veyahut da vakitleri, içinde fâide olmayan hallerin hikâyeleriyle geçirmektir.