Sertti babamın elleri.
Kocamandı.
Kışın çatlardı.
Tırnak dipleri hep kara olurdu.
Ne kadar yıkasa çıkmazdı.
Bulaşık süngerinin yeşil yeriyle sürterdi de yine çıkmazdı.
Bayramlarda “Utanıyorum çocuklara öptürmeye, ”derdi.
Üstü başı kapkara, ayakkabıları tozlu olurdu ama bakışları tertemiz...