“Tarihi Uzlaşma” 1960'lardan sonra dünya komünist hareketinde ortaya atılmış yeni strateji önerilerinden biri. İlk kez İKP genel sekreteri Enrico Berlinguer tarafında dile getirilen bu formül, Ortodoks komünist stratejilerinden bir hayli farklı olarak nitelendi. İKP, “Tarihi Uzlaşma” siyasal güççler arasında değil toplumsal güçler arasında gerçekleşecek diyordu. Ülkedeki katolik çoğunluğun devrimci potansiyeli önemliydi.
“Siyasî değil toplumsal güçler arasında” gerçekleşecek “Tarihsel Uzlaşma” tezi çevresindeki tartışmalar. Gramsci, Longo, Togliatti, Natta, Ingrao, Berlinguer, Lombardo-Radice, Amendola... İtalyan Komünist Partisi'nin 1930'lardaki ve '40'lardaki büyüklerinden 2. Dünya Savaşı sonrasındaki yöneticilerine kadar pek çok önemli önderinin yazıları.
