Din Anarşi ve Terör
Yaşar YiğitGerilim ve hoşgörüsüzlüğün bedeli oldukça ağırdır. Öyle ki böyle bir duygu, kişinin çok sevdiği kimselere dahi zarar vermesine neden olabilir. Zira böylesi bir ortam insanların akl-ı selim ekseninde düşünmesine engeldir.
Gerçek şu ki, dünyamız, rengarenk çiçeklerle süslü bir bahçe gibidir. Farklı din, inanç ve kültürlere mensup kişi veya toplumlar, sadece bugünün değil dünün de bir gerçeğidir. Dolayısıyla tarihin hiçbir döneminde bütün insanların aynı düşünce ya da inancı paylaştığı söylenemez. Farklılıklar bir realite olduğuna göre toplumlar, bir arada çatışmadan yaşamanın gereğine inanmalı ve bir şekilde bunun yolunu bulmalıdır.
Şiddet ve terörün kaynağının İslâm olduğunu iddia etmek konuyu basite indirgemek ve tarihsel ön kabullerden kendimizi alıkoyamamaktır. Zira çağımızda vuku bulan şiddet ve terörün, anarşi ve düzensizliğin arkasında bir çok sosyal, ekonomik, etnik ve politik etmenin bulunduğu açıktır.
Nitekim tarihî süreçte olduğu gibi çağımızda da insanlığın huzur ve mutluluğunu hedef alan ilahî prensipler, bazı siyasi ve ekonomik sebeplerle çiğnenmekte, dünyamızın birçok bölgesinde siyasi ve ekonomik çıkarlar uğruna barış yok edilmektedir.
Yaratıcı kudret tarafından "halife" olarak nitelendirilen insan, bir taraftan "tespih, takdis ve hamd" ile ilintili olarak "güzel ve saygın" bir varlık hüviyeti kazanırken, diğer taraftan günah, isyan, fesat ile bu saygınlığını kaybetmektedir.
Eğer dinleri fanatik grupların tekeline bırakırsak, din problem çözmedeki rolünü kaybeder, dahası kötü niyetlilerin gücüne güç katar.