Her satırı üzerine düşünmeye değer. Bu bir isyan, bir toplumsal eleştiri yağmuru. Islatan ama ıslattıkça ayıltan türden... İnsanı bütün çıplaklığı ile gördüğünü ifade eden yazar, analizlerini aynı çıplaklıkla önümüze koymuş. İçini dökmüş adeta. Uğradığı haksızlıkları bir bir dizmiş satır aralarına. Evine tadilata gelen marangozdan, Fransız devrimine, barda tanık olduğu konuşmalardan SS komutanlarına...Dünyanın geldiği durumdan sorumlu olanları, yani bizi, kaçacak yer kalmayana dek kovalamış. Herkese, hepimize, toplumsal çöküşün nedeni olarak gördüğü her şeye değinmiş. Sosyolojik bir ameliyat yapmış adeta! Bu fırtınaya rağmen verdiği mesajlar çok net:
Şakşakçılığı bırak!
Düşün! Kalıplara sığınmadan!
Kendini küçümseme, sen üretensin!
Çocuklarını soldurma, acımasızca budama!
Doğayı duyumsa!
Ve son olarak; sen büyüksün küçük adam, küçük ve dar kafalı olmadığın zaman.
