Sabaha yürüyen bir gecede örttü karanlık tüm suçları ve gece gibi sakladı yüreklerin dehlizinde. Herkes kendi gökyüzünden seyrederken geceyi, kadifeden sessizliklerle büyüyen kumdan kalelerde; hakikatler, karanlığa peşkeş çekildi ve kelimeler bile yorgun düştü artık yaşanmayan cümleler kurmaktan. Biriktirilen mevkilerin, geleceğe dair sonsuz emellerinde unuttu insan; çamurdan yaratılmış ölümlü bir varlık olduğunu; hırsının, kibrinin ve öfkesinin ulaşılmaz yamaçlarında. Doymak bilmez şehvet denizlerinde boğuldu ihanet dolu yürekler, yoksulların sırtından semirirken efendiler!"
Zamanın, çabaların, gayretlerin, isteklerin tıkandığı anlar vardır. İnanın ki; eğer dua etmeyi biliyor ve duanın sahibinin gücüne inanıyorsanız;
Kendinizi, aklınızı ve duygularınızı bir kenara çeker ve onlara sıkı bir dua ettirirsiniz...
Sonra, teslimiyet size dokunur ve beklentileriniz yüreğinize değen ilham ile yol bulur...
