Diriliş
Lev TolstoyEn Eski Diriliş Sözleri ve Alıntıları
En Eski Diriliş sözleri ve alıntılarını, en eski Diriliş kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yüzbinlerce insan, hiçbir şey yeşermesin diye her yere taş döşüyor, minicik bir ot parçasını bile yakıyor, gökyüzünü kömür ve gaz dumanlarıyla dolduruyordu.
Sayfa 5Kitabı okudu
Herkes kendisi için, kişisel zevkleri, çıkarları için yaşıyordu. Tanrı üzerine iyilik üzerine söylenenler hep aldatmacaydı
Sayfa 144
“Gitti; gülerek, şen, neşeli, şu istasyona bakmaya bir kere gerek görmeyerek geçti, gitti! İçmiş, keyfi yerinde. Kadife koltuklar içinde. Havasında! Ben burada çamur içindeyim, yağmur altında, rüzgârlar ortasındayım...”
Sayfa 157Kitabı okudu
Herkes kendisi için yaşıyor; kendi zevki, kendi keyfi için yaşıyordu. Tanrı’nın lütfu, insanların yüceliği, erdemi, bunlar bir sürü yalandan ibaretti.
Sayfa 158Kitabı okudu
Papaz o ekmeğin et, o şarabın kan olmadığını biliyor; kafanın almadığı bu duaları tekrarlamaktan hiçbir fayda çıkmayacağını biliyor; bunları bile bile ancak karnını doldurmak için... Evdeki kadını doyurmak, okulda gece yatısındaki çocuğun açıklarını kapatmak üzere gereken parayı vurmak için yapıyordu. Tam bir sahtekârdı.
Bir kömürcü kömürünü, bir bakkal patatesini ne için sürmek isterse, o da duaları aynı amaçla okuyordu.
Sayfa 162Kitabı okudu
İnsani duygulara önem verilmeyebilecek durumların olabileceği kabul edildiği takdirde, tam bir vicdani rahatlıkla yapılmayacak hiçbir cinayet kalmaz.
Sayfa 395Kitabı okudu