Üstad Karakoç bu eserinde yine ver her zamanki gibi bizleri diriltmeye uğraşmıştır. İçinde ölümden, tabiattan, medeniyetlerden, zaferden, savaştan ve nice şeylerden bahsetmiştir. Onu okurken fikir sahibi olmak ne mutlu edicidir.
-"Her nefs, ölümü tadıcıdır" diyor Ulu Kur'an.
-Gazinin yaşaması artık alelade kişinin yaşaması, şehidin ölümü, alelade kişinin ölümü değildir.
-Anne, dağlar gibi arı, dağlar gibi ulu, dağlar gibi sağlamdır.
-Her medeniyetin gözleri savaşa alışmak zorundadır. Savaşın alacakaranlığındandır ki, insan, öteyi beriyi, yanını yöresini seçer oluyor.
-Ateş ve lâv içinde yaşamak ne demekse İslâmın yaşaması o demektir bugün ve bu şartlarda, bu çağın şartlarında...
-Öyle bir gençlik boy atmış ki, ne kutsal bir kavram tanır, ne anne ve babasının değer hükümlerine bir saygı duyar, ne bir ahlâk sınırı bilir, ne bir vatan kaygısı taşır.
_Bilmek_Tanimak_Anlamak-Mustafa_Islamoglu153.jpg)
