Genel Değerlendirme
Nietzsche Ağladığında kitabı ile tanıdığım ve tesadüfen eserlerinden en iyisi ile başladığımı, diğer kitaplarını okudukça farkediyorum, Divan da bunlardan birisi oldu. Hepsinde Nietzsche etkileyiciliğini arıyorum ister istemez. Beklentiniz hep yüksek oluyor, bu da zirvedeki kitapla başlamış olmanın verdiği bir dezavantaj olsa gerek.
Kıyas kısmını sonlandıracak olursak Divan, tecrübeli ve sektörde daha yeni yer alan 2 psikiyatristin baş rolde olduğu bir roman. Hastaları ile sınırlarını her doktorun kendine göre uygun gördüğü yöntemle belirlemesi, sınırlar çizilemediğinde işin nerelere varacağı, şayet hastanın doktora karşı cinsel bir yaklaşımı olup, temas etmek istiyor ve sadece bu yol ile kendisinin iyileşebileceğine inanıyorsa, doktorların bu konudaki farklı yaklaşımları ve sonuçlarının neler olabileceğine yer verilmesi olarak genel hatlarını çizebiliriz.
Ilk ve son kısımlar roman konseptinde olurken, kitabın orta kısımları daha çok, psikiyatristler neler yaşıyor, ne zorluklarla mücadele ediyor, haksızlık yapılan konular, biz ne hissediyoruz gibi sesleniş ve mesaj verme bilgileri ağırlıklı geçiyor. Olay örgüsü buralarda roman kriterleri dışına çıkıyor diyebiliriz. Yine de bu duraksamalar sizi soğutmazsa, sona doğru olay örgüsü yeniden canlanıyor ve güzel bir kapanış oluyor.
Anlatışı açık ve anlaşılır olduğu için günlük hayatta kullanabileceğiniz bilgileri içinden çekebileceğiniz bir yapısı olduğunu da belirtmekte fayda var.