Proust demiştir ki.
«Güzel kitaplar yabancı dildeymiş gibi yazılmışlardır. Her sözcüğün altına biz kendi imgemizi, kendi anlamımızı koyarız, bu da yanlış anlamlar yaratır. Fakat güzel kitaplarda yapılan tüm yanlış anlamlar güzeldir»Bu okumanın iyi biçimidir: Yapılan her yanlış anlam iyidir, yeter ki yorum olmasın, fakat kitabın kullanımını çoğaltsın, kendi dilinden bir başka dil çıkartsın