…Oysa peşinde koştuğumuz erdem , harikuladedir ; bu da , kötülükten kaçınmak güzel olduğu için değil de, ruhu dinlendirdiği , kutsalların bilgisine hazırladığı ve Tanrı’yla bütünleştirerek değerli kıldığı için böyledir. İnsanın kaderindeki iyiye doygunluk , ancak insan kötülüğü ayakları altına alıp çiğnedikten sonra , doğanın doruğunu arzulayıp içindeki oyuklara vardığında tam anlamıyla gerçekleşir.