Parmenides gökyüzünde bir atlı arabada ona sürücülük eden Helios (güneşin kızları) ile birlikte geceden gündüze götürülür. Gözcülüğü ceza yağdıran tanrıça tarafından yapılan ve herkese açılmayan bir kapıdan geçerler. Karşılaştıkları adalet tanrıçası Dike orada olma haklarını doğrular ve ona "tüm şeyleri," hem gerçekliği hem de ölümlülerin yanlışlıkla inandıkları sanıları öğretme sözünü verir.
Her felsefe metni gibi, okuduğunuzu düşünerek ilerlediğiniz için zaman alıyor. Parmenides’e göre, evrende değişen hiçbir şey yoktur. Gerçeklik, yani varlık, mutlak anlamda birdir, kalıcıdır, süreklidir, yaratılmamıştır, yok edilemez; o ezeli ve ebedidir; onda hareket ve değişme yoktur.
Benim gibi felsefeye doğru bebek adımları atmaya başladıysanız ya da ilginiz hafiften o yöne doğru meyilliyse okumanızı öneriyorum bu şiiri. Zira bir tek kerede hazmedilecek bir şiir olmasa da okumaktan keyif aldığımı belirtmek isterim.
