Aliya İzzetbegoviç'in okuduğum ilk kitabıydı ancak tek bir kitap ona neden 'Bilge Kral' dendiğini anlamam için yeterli oldu. Yazar kitabın amacını İslam'ın günümüz neslinin konuştuğu dile tercüme çabası olarak açıklıyor. Kitap iki bölümden oluşuyor. İlk bölümde en temelinden evrim/yaratılış, kültür/medeniyet, sanat/bilim vb. karşılaştırmalarla insanlık meselelerine ışık tutulurken ikinci bölüm tamamen İslam'a ayrılmış. Hz. Muhammed'in elçiliğinden başlayarak İslam'ın her alandaki kapsayıcılığını, hayatın içinden bir din olduğunu, Hristiyanlıktaki melekleştirmenin aksine İslam'ın tam anlamıyla insana yönelik olduğunu anlatıyor. Belli karşılaştırmalar içinde İslam'ın yerini anlatıp, ayrıştırılmaya çalışıldığı tüm gerçekliklerle olan birlikteliğinden 'saf din' in mümkün olmadığından bahsediyor.
Tüm bunları anlatırken yazarın entelektüel birikimine ve şahsiyetine hayran kalmamak mümkün değil. Onun duruşu ve düşüncelerindeki temeller her müslümana örnek olmalı. Üzerinde düşünülecek, dönüp dönüp okunulacak, her defasında farklı ufuklar açacak bir kitap..
Kitabın son kısmını İslam'da teslimiyete ayıran yazar, Allah'ın iradesine teslim olmayı her şeyin ötesinde tutuyor ve şu cümlelerle kitabı bitiriyor:
"İslam, adını kanunlarından, emir ve yasaklarından, talep ettiği bedensel ve ruhsal çabadan değil, tüm bunları kapsayan ve aynı zamanda aşan, bir marifet anından, ruhun zaman ile ölçüşme kuvvetinden, bir mevcudiyetin sunabileceği her şeye tahammül etme dirayetinden, tek kelime ile teslimiyet hakikatinden almıştır.
Ey teslimiyet, senin adın İslam'dır! "
