Kitabı tam da bir uzak doğu seyahatinden önce yazarın sosyal medya paylaşımlarından birinde görüp edinip okumaya başladım.İyi ki de öyle yapmışım; zira hem kitabın sayfalarında ilerlerken aynı zamanda zihnimde bir Barcelona’ya La Sagrada Famila’ya seyahat ettim,bir Marakeş Fena meydanına,ordan bir Divriği Ulu Camii’ne geçtim bir Çin’e Tiannanmen Meydanı’na...Kitaptan öğrendiklerimle hem Batı anlayışının da Doğu tarafının da gidip görme imkanı bulduğum mimari şaheserlerini tekrardan hatırladım hem de hiç görmediklerimin de sanki koridorlarında dolaştım,sütunlarına yaslandım,bahçelerinde soluklandım...Üstüne bir de uzak doğu mimari ve şehir planlamacılığında yazarın anlattıklarıyla birebir karşılaşınca keyfim iyice yerine geldi; zaten kitapların insanı beslemesi tam da böyle değil mi!
Böyle tatlı tatlı anlatıyor olmam şaşırtmasın; kitabın özellikle Batı mimari anlayışını anlatan ilk kısmı bu alanda dağarcığını dolduramamış biri olarak okumayı zorlaştırdı ama orda da yazarın ‘Biraz sabredin,ikinci bölümü burda yazanlar tamamlayacak;okumaya devam edin‘ telkinine güvendim. Nitekim haklı çıktı
Velhasılıkelam, ezeli rakip ikiz kardeşler olan Doğu ve Batı‘ya bir de mimari açıdan bakmak, bence en önemlisi hayatın kendisiyle iç içe,sağlamalı tespitlerle dolu,doyurucu bir kitap okumak isterseniz ısrarla tavsiye edilir.
Benim yaptığım gibi bir seyahat öncesi okumak da bu tavsiyeye dahildir.
