'Bazen, bir şeyi kaybedince insan, sanır ki onu kaybettim. Asıl kaybettiği şey, kendidir de haberi yoktur. Kendi duyguları. Kendi özverisi. Kendi karakteri. Kendi kendine yetme özelliği...
Bu yüzden, birini kaybettiğimde hep, kendimi kaybettim ben derim. Çünkü bilirim ki, o yitip giden insanla benim de bir parçam eksilmiştir. Onunla bölünmüş ve parçalanmıştır. Aksi mümkün olabilir mi ki?'