Doludizgin Bir Denizci: Jack London Sözleri ve Alıntıları
Doludizgin Bir Denizci: Jack London sözleri ve alıntılarını, Doludizgin Bir Denizci: Jack London kitap alıntılarını, Doludizgin Bir Denizci: Jack London en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kayalık Dağlar'ın en yüksek tepesini üstü açık bir vagonda, kar fırtınası altında geçen Jack London, iyi kalpli bir demiryolu memurundan Reno'dan yola çıkan General Kelly birliğinin, karşı yoldan gelmekte olduğunu öğrendi. Öğrenmesiyle, yük vagonuna atılması bir oldu. Yerlere serili hasırlar üzerinde seksen dört kişi vardı. Birbirlerine sokulmuşlar, ısınmaya çalışıyorlardı. Jack London, yarı şaka yarı ciddi küfreden adamların orasına burasına basarak geçti. Daracık bir yer bulup çömeldi. Böylece sanayi ordusuna katılmış oldu.
Kitaplara karşı beslediği tutku, hayatının en büyük aşkı olan deniz sevgisiyle başabaş gitmeye başlamıştı. Olanca boş zamanını Oakland koyundaki Yat Kulübü'nün çevresinde dolanmakla geçiriyor, teknelerde iş bulmak için çırpınıyordu. Cesurdu; bir çırpıda direklerin tepesine tırmanıyordu; ıslanmaya falan aldırış etmediğinden, tekne sahipleri Jack'ı beğeniyorlardı. Güverteleri yıkayan Jack, bir yandan ekmek parasını çıkarıyor, diğer yandan bu küçük teknelerin inceliklerini öğreniyordu. Kısa zamanda, sert havalarda bile yelkeni fora edecek kadar usta olup çıktı.
Bütün parasını zeytinliğe, kuluçka makinelerine ve meyve bahçesine yatırmış olan John London, rehin karşılığı aldığı borç paranın faizini ödeyemeyince, banka icra takibine geçti. London'lar bir kere daha, evsiz barksız kaldılar.
Bu kez, on üç yıl sürecek olan uzun bir parasızlık ve sıkıntı dönemi başlamıştı. Jack London'un en küçük bir değişiklikle bile etkilenen ruhu, yüklenemeyeceği kadar büyük sıkıntılara katlanmak zorundaydı. Çocukluk denen şeyi asla yaşayamayacak, anıları dert halini alan bir yoksulluğun içinde eriyip gidecekti.
Flora, ufacık cüssesine hiç yaraşmayan gösterilere girişirdi. Üstelik kalbinin zayıf oluşunu hiç hesaba katmaksızın.. Bazen sofrada çarpıntısı tutuverince, çocukların üçü birden analarını yatırmaya uğraşır, iyi etmeye çalışırlardı. O zamanlar evin bütün yükü Eliza'nın omuzlarına binerdi. On üç yaşlarındaki kızcağız bir yandan yemek pişirmeye çalışır, bir yandan da ortalığı temizler, kirlileri yıkardı.