Domaniç Dağlarının Yolcusu

Türk köylüsünü her zaman böyle gördüm; almaz, hep vermek ister. Yemez, lakin hep yedirmek ister, karşılık olarak da bir şey almaz.

Sayfa 26 - Timaş Yayınları 14.Baskı Ağustos 2013 İstanbul

GBB

Yiyecek bir lokma ekmek bulmak ve kafada bir şey, bir ideal taşımak, ne büyük mutluluk!

Sayfa 73 - Timaş Yayınları 14.Baskı Ağustos 2013 İstanbul

Reklam

GBB

Bir ömrün sonunda verilecek bir hesabı olmamak, insanlığın karşısında açık alınla çıkabilmek ne eşsiz mutluluk!..

Sayfa 73 - Timaş Yayınları 14.Baskı Ağustos 2013 İstanbul

Yeryüzünde o zamana kadar bir yiyecekten bu kadar derin bir zevk aldığımı bilmiyorum. Meğer mahrum kalmanın ne büyük meziyetleri, faziletleri varmış! Meğer biz ne şımarık, hatta küstah insanlarmışız! Mutluluğu hep büyük şeylerde aramaya kalkarız da, şöyle bir kuru ekmek parçasının bile insana o zevki verebileceğini bilmeyiz.

Sayfa 72 - Timaş Yayınları 14.Baskı Ağustos 2013 İstanbul

GBB

Anadolu

Çok sevdiğim, az tanıdığım Anadolu'nun yanık bağrından bir ses... Onun ruhundan kopmuş bir hava... Anadolu! Baştan başa şiir dolu Anadolu!..

Sayfa 36 - Timaş Yayınları 14.Baskı Ağustos 2013 İstanbul / "iki türkü iki leylek" bölümünden

GBB

Maddi hayat vasıtalarının bolluğu, lüks ihtiyaçlarının çokluğuyla insanlar hangi saadete erdi? Bir kısım insanın bu tükenmez ihtiyacını temin için, şüphe yok ki başka bir kısım aç kaldı. Bu mavi gök altında, bu yeşil yer üstünde herkesin rahatça doyarak yaşamaya hakkı varken, bu pek mümkünken; neden bir yanda dökülüp taşan sofralar ve neden öbür yanda bir kuru ekmek bile bulamayanlar?

Sayfa 73 - Timaş Yayınları 14.Baskı Ağustos 2013 İstanbul