Domaniç Dağlarının Yolcusu
Şükufe NihalQuotes
...hepimiz kendi dünyamıza dalmış, sessiz ilerliyoruz.
"... neden bir yanda dökülüp taşan sofralar ve neden öbür yanda bir kuru ekmek bile bulamayanlar?"
Ben bir yetmişlik ihtiyar görmeye hazırlanırken, yirmi yaşında, gözleri kamaştıracak kadar güzel, nurdan dökülmüş bir kadın hayali görüyorum.
Bir ideal uğrunda insan nelere katlanmaz
Yiyecek bir lokma ekmek bulmak ve kafada bir şey, bir ideal taşımak, ne büyük mutluluk!
Sayfa 73 - Timaş Yayınları 14.Baskı Ağustos 2013 İstanbul
"Ellerinde orağı, çapası, arkasında çocuğu, omzunda testisiyle kadınlar, loş yollardan dönüyor. Bazısı, bir tarlanın kenarında son işini bitirmeye çalışıyor. Bazısı da çamurlu bir dere içinde, toprakları kurumuş çatlak ayaklarını yıkayarak kara çarıklarını giymeye uğraşıyor. Bir başkası da kendi vücudundan daha ağır bir odun, çalı demeti yüklenmiş."
Meğer biz ne şımarık, hatta küstah insanlarmışız! Mutluluğu hep büyük şeylerde aramaya kalkarız da, şöyle bir kuru ekmek parçasının bile insana o zevki verebileceğini bilmeyiz.