Hayal gücünün ne kadar güçlü bir silah olduğunu, bu kitapla daha iyi görüyorum. Çocuksu denebilecek saf meraklar, hevesler insanı nasıl da sürüklüyor!
Ana karakterimiz Alanso Kişano, mütevazi bir soylu ve kendi halinde geçinebilecek bir mirasa sahip. Hayatını geçirdiği köyde yoksulları aç bırakmıyor, evde kalmış yeğeni, sadık uşağı ve yaşlı bir kâhya kadın ile birlikte yaşayıp gidiyor; ta ki şovalye romanlarıyla tanışana kadar. Şovalye romanları okumaya başlamasıyla beraber içinde büyük bir arzu doğuyor, o artık Alanso değil Manchlı Don Kişot oluveriyor! Yanında ona seyislik etmesi için çobanlık yapan Sancho Panza'yı, kendisini ada valisi yapacağı sözüyle birlikte sürüklüyor ve maceralara atılıyorlar. Sıska atı onun gözünde namert bir yiğit olurken kendisini develeri dize getiren bir şovalye gibi hissediyor.Onu mağlup eden bir şovalye, aslında sadece onun akıllanmasını ve eve dönmesini isteyen ve şovalye kılığına giren dostu, ile karşılaşana kadar etrafta kendini gezgin şovalye olarak tanıtıyor. Pek tabii onun deli olduğunu fark edip onunla eğlenen soylu biri ortaya çıkıyor.
Kendisiyle maskaralık edilmesine rağmen Don Kişot'un hiç oralı olmaması, bana çocukça hayallerimi anımsatıyor. Hangimiz en az bir kere Don Kişot olmadık ki?
Çocuk romanı gibi gelen bu kısa, anlaşılamaz hikaye bitirildiğinde insanın yüreğinde çok güzel bir duygu bırakıyor. Keşke Küçük Prens kadar popüler olsaydı dedirtiyor bana.
