Eriyordum da her bir uzvun teker teker yok oluyordu sanki; parmaklarım, ellerim, kollarım, ayaklarım, bacaklarım yok oluyordu… ah bir de düşüncelerim terk etseydi ya beni… bembeyaz boş bir kağıda dönüşseydi belleğim… hatırlanacak hiçbir ana kalmasaydı… geçmişi geleceği olmayan bir şey, bir hiç… hiç… hiç…