Öncelikle Erhan Bener'in dil kullanımını çok beğeniyorum. Yeni kelimelerle konuşmuyorum ama o yazdığında hiç yadırgamıyorum. Konusu, kurgusu nasıl olursa olsun, sırf dili için bile arada Erhan Bener okumalı insan.
Dönüşler kitabı benim de biraz tanıdığım Yeni Foça'da, '90'lı yıllarda geçiyor. Yazar ortamı çok güzel aktarıyor (alıntı da yapacağım). Olay örgüsü de ilginç, cinsellikle iç içe geçen bir takım mistik, gizemli olaylar oluyor. Fakat zaman zaman tekrarlardan yorulup sıkıldığım oldu doğrusu. Kahramanın kararsızlıkları, gitgelleri var, okur olarak kahramanın her kuşkusunu, her bunalımını onunla beraber yaşamasak daha akıcı bir kitap olurdu sanki. Kendi adıma, yazarın o endişeleri daha derli toplu aktaracak ustalığa sahip olduğunu düşünüyorum ve bunu tercih ederim, ama okuru karakterin ruh dünyasına sokmak da bir başarıdır belki.
Sonunu beğenmedim. Kitap öyle ağır ağır akarken sonunda olaylar hızla bitiveriyor, sayfa ya da mürekkep bitmiş gibi.
