Belki seveni çok sinirlenecek ama Kafka'nın tekniğini zayıf buluyorum. Zihni dünyasında olup biten muazzam bir edebi malzeme var ancak bu malzeme doğru fabrikada üretilmiyor gibi. Hepimizin bildiği gibi bir sabah böcek olarak uyanan bir adamın hikayesini okuyoruz bu iki kapağın arasında. Muazzam bir metefor: BÖCEK.
Kafka, birey, ve toplumu okura alegorilerle sunmuş.
Aile topluma denk düşmüş, birey ise böcek. Şimdi bir düşünelim, Kafka neden bireyi böcek ile sembolize ediyor?
Böcek, çirkin ve gerekli ortam sunulmadığında işe yara az bir varlık. O halde çıkarları uğruna kullanılamayacak, işe yaramaz(!) bir insanı ancak böcek benzetmesi ile anlatabiliriz. Tabi daha yaratıcı fikirleri olanımız da vardır.
Bir sabah böcek olarak uyanan Gregor, aile yani toplumu sembolize eden kuruma kölelik yapamaz hale geliyor; zira o artık sıradan ve işe yararlılıktan uzak. Kitapta vurgulanan "birey olabilme" hatta "biricik olabilme" eylemi sanki bir ıstırap. Çünkü biriciklik, başkalaşım ister ve başkalaşım toplumu rahatsız eder.
Farklı olmaya.. Özür dilerim. Olabilmeye.
