Yazıldığı dönemde yasaklanmış ve birçok kez sansüre uğramış bir kitap. Ve kitapta geçen bir cümle. “Toplumun ahlâka aykırı saydığı kitaplar, topluma kendi ayıbını gösteren kitaplardır".
Kitabın ana karakterleri; Dorian, Basil ve Henry'dir.
Güzeller güzeli Dorian sonsuza kadar genç ve güzel kalmak için ruhunu şeytana satmaya karar verir ve isteği gerçekleşir. bu isteğin bir bedeli vardır ve çok ağır olur. Dorian Grey, şeytanlaşan ruhuyla yüzündeki o saflığı ve güzelliği yavaş yavaş kaybetmeye ve çirkinleşmeye başlar.
Henry karakteri ise her ne kadar nefret edilesi olsada dediklerinin doğru olduğunu düşünmekten insan kendisini alıkoyamıyor çünkü Oscar Wilde bu karekteri o kadar etkileyici yazmış ki okuyanı bile manipüle edebilecek cinsten. Henry kelimelerle oynayan, insanları manipüle edebilen, ahlaksız ve kurnaz bir karakter. Bir zamanlar masum ve saf olan Dorian ' ı manipüle edip onu bir nevi dönüşüme zorluyor. Kitapta üzüldüğüm karekterse, masum olan Dorian ' ın portresi sayesinde kariyerinin dönüm noktasını yaşayan ve ona aşık olan Basil oldu. Aslında bu karekter herkes gibi sıradan ve normal yaşayan biri fakat düşününce onun yaşantısı sıkıcı ve sıradandı.
Oscar wilde kitabıyla ilgili şunları söylemiştir; “Basil ben olduğumu sandığım kişidir, Henry dünyanın ben sandığı kişidir, Dorian ise benim olmak istediğim kişidir, belki başka bir çağda.."
Ayrıca kitapta inanılmaz güzel alıntı olucak cümleler var. Ben bol bol alıntıladım. En çokta Lord Henry’nin sözlerini.
