"Ölümden korkum yok benim. Beni dehşete düşüren ölümün kendisidir."
Kitaptan sevdiğim bir alıntı ile başlamak istedim
***
Kitaba çok severek başlamıştım ama okurken nedensiz bir şekilde çok sıkıldım :(
***
Ama sonu öyle bir sondu ki tokat atıp kendime getirdi resmen
***
Dünya klasiklerinden, roman türünde olan bir eserin konusu bir ressamın, güzelliği karşısında büyülendiği genç Dorian Gray'in Portresini yapmasıyla başlar.
***
Dorian öyle yakışıklı öyle güzellikte bir gençtir li herkesi etkisinde bırakır. Lakin bir gün bu güzelliğin yitip gideceği, yüzünün buruşağı saçlarına aklar düşeceği, düşüncesi onu dehşete düşürür ve kendi bedeni yerine bu portrenin eskimesini, yaşlanmasını ister...
***
(Daha fazla anlatmak istemiyorum bundan sonrası spoiler gibi olur sanki :( bu kitabı okuyun, okutun sıkılırsanız zorlayın inanın buna değecek.. )
**
Ve olaylar bu evrede gelişim göstermeye başlar
Dorian içinde güzelliği kadar da kibir de taşıyan bir genç ancak bu güzellik ve kibir onu nelere dönüştürecek ve başına neler gelmesine sebep olcak...
Peki siz de hiç yaşlanmamayı diler miydiniz?
#altıntı
Ah, gençliğiniz elinizdeyken değerini bilin! Günlerinizin altınlarını sıkıcı kişileri dinleyerek, ciğeri beş para etmeyenleri adam etmeye çalışarak boşa harcamayın ;hayatınızı cahillere, adilere, kabalara adayarak yazık etmeyin. Yaşayın! İçinizdeki şahane ömrü sürün! Hiçbir şey boşa gitmesin. Her an yeni heyecanlar arayın. Hiçbir şeyden korkmayın.