Bir otobiyografinin bu kadar roman dilinde başarılı yazıldığını ilk defa okumuş oldum.Henri Troyat Dostoyevski'nin hayatını ne kadar başarılı bir şekilde romanlarına yansıttığını harika anlatmış....Dostoyevski'nin hayat akışı beni inanılmaz etkiledi.Petersburg'daki askeri okulu okurken Puşkin'e olan hayranlığından başlamış, Puşki'nin bir duelloda ölümüyle trajedi yaratmış ve yazarımız Dodstoyevski'yi çok etkilemiştir.Okulda babasının cimriliği nedeniyle geçim sıkıntısı yaşamıştır. Yine bu ünlü askeri okulda okuduğu politik kitaplar nedeniyle başı belaya girmiş, çar karşıtı olmak suçu ile sibirya'ya sürülmüştür.Suç ve Ceza böylesi bir ruh içinde ortaya çıktı.......
Siz okurların ilgisini azaltmamak için şunu söyleyebilirim; Bir kumar bağımlısı olan Dostoyevski,"Kumar oynamayı Tanrı'nın yasalarına meydan okumak olarak görüyordu".Sürgünde sadece incil okumak serbest olduğu için İncil'i ezberlemiş, inancı bulmuş fikirleri değişmiştir.(Ne büyük muhteşem çelişki!!!!)Böylesi bir dönemde Bolşevikler güçleniyordu. O ise tanrı'yı arıyordu.Yıllar sonra yazdığı Ecinniler'de Bolşevikleri eleştirdi. Karamazof Kardeşler'de abisi ve kendisini anlattı. Tolstoy kadar baloların davet edilen yani zamanının yazarı olamadı.Ama tüm zamanların yazarı olacağı kesin.... Hepimizin hayatı roman olsada, bunu yazabilmek sanatın ta kendisi.....SAYGILAR.
