Yanlız dünyada bazen kanatların bile işe yaramadığı günler vardı. Ölüm denen soytarı da sanıldığından da daha kurnazdı. Her zaman asksırık tıksırıkla gelecek değildi ya! İşte böyle, şu gece kelebeğinde olduğu gibi insanın karşısına bir fare kılığında da çıkıverdiği olurdu. Ölüm de tıpkı tıpkısına insanlara benziyordu. Kalleşti, iki yüzlüydü, düşmandı.
Sayfa 159