İnsanoğluyla beraber kabirde ne ehli, ne malı, ne veledi ve ne makam ve rütbesi kalır. Onunla beraber ancak Allah'ın zikri kalır. Eğer hayattayken o zikir ile ünsiyet kazanmışsa kabirde onunla lezzetlenir, o anda kendisini dünyada iken Allah'ın zikrinden alıkoyan her şeyin sonu gelir ve böylece zikir ile baş başa kalır.