"Hayatımı yaşıyorum" diye sevindiğim zamanlar da oldu, "hayatı mı yaşıyorum?" diye sorgulayıp üzüldüğüm de.. Sevebiliyor olmaya seviliyor olmaktan daha çok sevindim. Kimde kendimi bulmak istesem daha çok kayboldum. Gidilecek yerler listesinin başına hep "kendimi" koydum. Ne zaman kendime gelmeye kalksam bir işim çıktı. Yeniden başlamak için bitirmekten çekinmedim. Bulabilmek için kaybetmekten korkmadım. Bir çift gözün bana bakışı yüzünden de, bakmayışı yüzünden de uyuyamadığım oldu. Bu yüzden az bağlamadım geceleri sabahlara...