Dünya güzeldir ve onun dışında hiç kurtuluş yoktur. Bana sabırla öğrettiği büyük gerçek, tinin, hatta yüreğin hiçbir şey olmadığıydı. Bir de güneşin isıttığı taşın ya da açılan göğün büyüttüğü servinin "haklı olma"nın bir anlam taşıdığı tek evreni: insansız doğayı sınırladığını. Bu dünya hiçe indiriyor beni. Sonuna dek götürüyor. Öfkesizce yadsıyor beni.