Avuçlarımda ki kumlar gibisin
Hani alınır avuca bir tutam kum ya
Kah sıkarsın
Kah gevşetirsin elini
Ama geldiğinde vakti
Bulamazsın avuçta bir tek zerresini
İşte öylesin sevgili
Tutamadım bir türlü avuçlarımda seni
Yerin belliydi
Bir tutamlık özeldin
Ve şimdi sıradanlaştın
Kaybettin özelliğini