“Ara sıra kendini tutamayabilirsin... Yüreğini isyana kaptırabilirsin...
Fakat unutma, kaderi yargılamak imkansızdır. Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendinle barış içinde ol...
Hep tırtıl olarak mı kalacaksın? Hep yerde mi sürüneceksin bir böcek gibi? Ne zaman kanatlanacak ve uçacaksın? İmkansız mı? “Çok geç!” mi diyorsun? Hayır, sen de bir kelebek olabilirsin!
Karar verdin mi? Öyleyse ne duruyorsun! Aş kendini. Kişiliğini yenile. İçinden yeni bir insan çıkar. Yeniden başla. Her yeni gün yeni bir dünyanın kapısı, sen niçin yepyeni bir kişilik sergilemeyesin!
Bir dene. Olmadıysa bir daha dene! Yarını niye bekleyesin ki. Bugün başla! Ancak bugüne sahip olabilirsin.
Farkında mısın, herkes Mecnun, ama Leylaları farklı. Araba, koltuk, para, dava, kariyer, bilim, sanat... Ne çok Leyla var!
İnsanı tanımlayan, Leyla’sı. Benim Leylam kim ya da ne?