"Mücadeleli, dertli yıllarda
Kardeşler, kardeşlerinizi yargılamayın."
Bu iki satır, bu iki cümle koskocaman kitabın anlamıdır.
Birinci kitap ne denli mükemmel ise Şolohov üstüne koyarak ikinci kitapta da kendi sanatından o denli söz ettirmiştir. Durgun Don üçe bölünmüş Beyazlar, Kızıllar ve kendi hükümetimiz kuralım diyenler. Kazaklar kendi içlerinde bölünmüş, birbirlerine hain demeye başlamışlar. Tarihin atmosferini iliklerimize kadar hissediyoruz bu kitapta. Kurşunların kafamızın üstünden geçişini, kanların kokusunu, acıların sesini, gözyaşlarının tadını alıyoruz. Böyle tasvir görülmemiştir ömrümce.
Rusya 1.Dünya Savaşından çekilmiş, iç karışıklıklar başlamış ve çar devrilmiş olarak çıkıyor karşımıza ikinci kitapta. Ama ya Kardeşler! Kazaklar! Sen Kızılsın sen Beyaz ama biz Kazağız kardeşim hatırlasana Almanlara karşı cephede birlikte savaştık seni ben korudum beni sen neden Durgun Don'un evlatları birbirini vuruyor?
