Depremden önce başladığım, bu süreçte elime alıp pek okuyamadığım bir kitap oldu, "Düş kesiği". Bazen artık bakma haber, iki satır oku diyorum, elim yine telefona ya da kumandaya gidiyor. Bakmazsam vicdan azabı duyuyorum, bakarsam ağlamaktan perişan..
Ama insanın mental sağlığı için ibadet ve dua haricinde kendine iyi gelen metotları var. Düşünmeyeyim diye sudokuya vurdum kendimi, makromeye başladım yeniden ve tabi okumak ilaçtır deyip içimden gelmese de okumaya zorladım kendimi. İyi geldi mi diye sorarsanız, pek değil. Ama hayat bir şekilde devam ediyor.
O yüzden artık okuduklarımdan paylaşayım diyorum affınıza sığınarak.
Tavan, Çatı ve Gök adlı üç kısımdan oluşuyor roman. İnception filmini izlemişsinizdir muhtemelen. Kitabı okurken bu film geldi aklıma. Öylesine katmanlı ki, sakin bir zamanda okumanız lazım bence.
Kendine Gereksizyazar adını veren kahramanımız bir roman yazar. Zamanla kendini romanındaki M'ye dönüşmüş bulur. Gördüğü rüyanın etkisi ile işi gücü boşlar uykusuz geceler, avare gündüzler yaşar. Zaman zaman konuştuğu insanlar olur elbet tüm dostlarından kaçarken. Ama konuştukları, kendini çok iyi tanıyan bu insanlar kimdir?
Güray Süngü yine nefis cümleleri ile yazmış, keşke başka zaman okusaydım dediğim romanı