AVUKAT : Ben yoksulum.
KIZ : Ne çıkar? Yeter ki birbirimizi sevelim! Bir parça güzellik elde etmek için para istemez.
AVUKAT : Benim sevmediğim şeyler var; belki de senin sevdiklerindir onlar.
KIZ : Ödeşmiş oluruz.
AVUKAT : Ya birbirimizden usanırsak?
KIZ : O zaman da çocuk gelir, bizi oyalar, bitmeyen bir değişiklik getirir.
AVUKAT : Yoksul, çirkin, nefret edilen, hor görülen bir adamım ben; gene de beni istiyorsun, öyle
mi?
KIZ : Evet, kaderlerimizi birleştiririz.
AVUKAT : Gel, öyleyse!
Eşitlik sağlamak için.
Sana bir zevk olan her şey,
Başkasına azap olur;
Oysa azabın kimseye sevinç değil.
Hep bu yüzden dert üstüne dert eklenir,
Ölümüne dek bu böyle gider,
Ölümünse elin ekmeğini sağlar!"