Annem babamdan kaçamazdı, babam hızlı koşardı. Annem ağladığında büyüyesim gelirdi. Büyüyüp de arabam olunca birlikte kaçacaktık. O zaman babam istediği kadar çarpsın kapıları. Anneme söyledim; sen büyü, kaçarız birlikte, araba olmasa da olur, dedi.
Çaresizliğinde kendine göre gücü var. Elinizden hiçbir şey gelmeyeceğini anladığınız an durup izliyorsunuz artık. Umut, korkuyla birlikte yerleşiyor içinize. Ondan işte, en kötü haberi duymak da bile rahatlatıcı bir yan var.