Sessizce dinlemek lazım..
Bazen yorgun bir ruhu.
Huzuru aşka tercih etmiş, sorgulamalardan yorulmuş, ama her hatırayı pamuklara sarıp sarmalayan, yorgun bir ruhu..
Öfkesi, kızgınlığı, kırgınlığı kendisine, narin bir yüreği belki de.
Gitmeyi, gidenleri hiç sevmeyeni..
Hırçını..
O anlatır..
Yola çıkınca geriye dönmeyenleri. Çığlık çığlığa
En sonda yazacağımı ilk başta yazayım dedim..
Cemil Kavukçu okumayı düşünenlere tavsiyemdir; yalnızsanız, bunalımdaysanız BAŞLAMAYIN! Ama biraz olsun kendi kabuğunuza çekilmek, yaşama ara vermek, düşünmek istiyorsanız hiç durmayın...sizi çok derinlerinize sürüklüyor.
Aslında bu kadar uzun sürmedi okumak. Ben bunalıma girmiştim hiçbir kitap
Cemil Kavukçu nun okuduğum ilk kitabı..
Tarzını ve kelime işçiliğini beğendim.
Özellikle 'doç, ürkek böcek ,madenci ve boynuz bıyıklı adam' öykülerini çok sevdim..
Rahat okunabilen bir kitap olması yanında, lise seviyesinde öğrencilerin sağlam bir edebi algısı gelişmesi için Cemil Kavukçu okunması gerektiğini düşünüyorum.
DüşkaçıranCemil Kavukçu · Can Yayınları · 2011224 okunma
Cemil Kavukçu edebiyatımızın ve öykü türünün usta kalemlerinden. Yalın dili, basit kurgusu ve hayatın içinden küçük bir kıvılcımla başlayan öyküleriyle edebiyatımızda saygın bir konum edinmiş durumda. Yazdıkları öykü meraklıları tarafından ilgiyle okunuyor ve izleniyor.
Düşkaçıran isimli öykü kitabı konuları itibariyle diğer öykülerinden farklı bir yerde duruyor gibi gözükse de temelde tipik Kavukçu öyküleri olduğunu gösteriyor. Hayatın içinden, sıradan birazcık gerçeküstü gibi duran öyküler bunlar. Cemile Kavukçu yaşayan en büyük öykücülerimizden. Onu okumamız ve anlamamız gerekir.
DüşkaçıranCemil Kavukçu · Can Yayınları · 2011224 okunma
Bir gecede kendisini okutan, insanın iyi ki böyle bir yazarlar var diye şükrettiği kitaplardan. Cemil Kavukçu hep elimin altında fakat bir türlü okumaya sıra gelmeyen yazarlardan. Okumaya başlayınca da yazarla dolup taşıyorsunuz, sanki tanıdık gibi. Kitaptaki hikayelerin bağlantılarını çok sevdim sanki tek bir uzun öyküymüşçesine okuttu kendisini. Öykülere çabuk adapte olup bitince üzen türden. Yaz için ideal bir kitap.
DüşkaçıranCemil Kavukçu · Can Yayınları · 2011224 okunma
İçerik kısmı pek hoşuma gitmedi. Öncelikle yazarın durumları ve karakterleri anlatma becerisini beğendim. İç sesler ve düşünceler gayet güzel anlatılıyor. Hoşuma gitti ama kitap bir bütün olmadığı gibi yarım da değil. Bu hoşuma gitmedi. İlk öyküyü okuduktan sonra bir durum anlatısı sandım. İkinci öyküde durum değil de kişiler arasındaki bağ anlatılıyor sandım. Sonra zaman sıçraması oldu. Bir anda çok ileri gittik derken hop gerisin geri döndü. Her şey kopuk kopuk kesitlerden ibaretti. Sonunda güzel bağlayacak diye düşündüm ama hem karakterler hem de olaylar değişti. Durum betimlemelerine geçti yine ve ansızın bitti. Yarımlık hissi oldukça ağır basıyor bu sebeple.
Bazı noktalardaki tekinsizlik detayları hoşuma gitti. Hayal mi, gerçek mi, rüya mı? Bu üçünü iç içe sokarak bir belirsizlik yaratmış yazar. Buralar güzeldi. Tercih okuyucuya bırakılmış. Ya üç seçeneği şeçecek ya da adam şizofren filan diyeceksiniz. Tercih sizlerin…
Daha önce yazarı hiç bilmiyordum. İnternette epey övgü gördüm okuduktan sonra ama ben genel olarak beğenemedim. Sanırım bana hitap etmedi. Fazla dağınık buldum. Anlatım tarzı da sürekli değişiyordu. Bu hoşuma gitmedi. Sadece karakter analizleri ve durum anlatısı, iç dünya sesleri olarak başarılıydı.
DüşkaçıranCemil Kavukçu · Can Yayınları · 2011224 okunma
