Sıra geldi insanın değerinin anlaşılmasını sağlayan aydınlık yüzlü bir kitaba.
Kitabı her zaman gittiğim bir sahafçıda gözüme çarpmıştı. Tam aldım Sahafçının şu sözleri beni kitabı okumadan daha çok bağladı :"Evlat seni gözlemlediğim için kusura bakma. Sadece düşüncelerin en derini tetikleyen kitaba bakarken seni gözlemledim."
İşte bu cümleler beni kitabı bir çırpıda değil de sindire sindire okuyacağımı kanıtlamıştı.
Kitap insan benliğinin ne kadar da hazırlıksız ve oyunbaz olduğunu açıklıyor. Ayrıca kitap, benliğin doymamış arzulardan daha fazlasını isteyişinde başına hangi darbeyi alacağını anlaşılır bir dille aktarmış.
Kitabı bitirdiğimde kendi kendime kurduğum cümle :"Bugün hala başkaları için yaşayan bir kukla gösterisinde rol almak yerine, kendi dünyanda oluşturduğun bir gösteride yaşam olarak rol al."