“Ben yalnızca sözcükleri taparcasına seven biriyim.
Işıldayan göğün altında dayanılmaz bir körlükle!”
Ayla Yılmaz,her şiirin başlığını bir tarih yapıyor. O güne dair bir hatırlatma mı, o güne dair bir özlem mi bilemiyorsunuz. Belki de hiçbiri.. Kelimeleri hatta sesleri çok seviyor bu aşikar. Kelimelerinde onun parmak uçlarına değen nice eser,nice görüntü var biz okudukça canlanan.
.
Üzerinde çalıştığı romanını ise şimdiden merak ediyorum.
.
Kapak tasarımında İnanç Avadit yer almakta~
