Bir kimse sorumluluk duygusuyla nir suçu üstlenirse suçu başkasında değil sadece kendinde arar. Suçunun hesabını öder.... Başkalarının huzurunda mecburiyetten dolayı aklanır; kendi huzurunda vicdanı tarafından temize çıkarılır.Fakat Tanrı’nın huzurunda yalnızca rahmet edilmesini umabilir.
Öyle davranın ki, bu davranışında insanlığı hem kendinde hem de diğer insanların her birinde her zaman bir amaç olarak göresin; asla bir araç olarak kullanmayasın.
A.G.E.
Başkalarının acı çektiğini bilebilirim, çünkü benimle aynı şekilde öğrenilmiş davranışları sergilerler, fakat acıyı benim çektiğime benzer bir derecede çekip çekmediklerini asla bilemem.
Kim bilir kaç kişi iyi olmak ister,keşke hiç zahmete girmeden iyi olabilselerdi! Onlar iyi olmayı onun için ölüp bitecek kadar çok sevmiyorlar, ya da onu satın alabileceklerini sağlayacak her şeylerini satacak kadar; onlar cennetin krallığının kapılarını yumruklamayacaklar; fakat onlar doğruluğun gökyüzündeki şu veya bu kalesine haz duyarak bakarlar ve orada yaşamanın ne kadar da güzel olacağını düşünürler.