Avusturyalı filozof Ludwig Wittgenstein bir zamanlar "tamamen esprilerden oluşan iyi ve ciddi bir felsefi eser yazmak pekala mümkündür" demişti. Yalnızca şakayı anlayabilen, oradaki felsefi noktayı kavrayacaktır.
Paulos, mizah ile felsefenin daha da derin bir düzeyde sürekli çınladıklarını, her ikisinin de, kirli çamaşırları ortaya dökmekte güçlü birer tutku olduklarını iddia etmiş ve bu iddiasını bilimsel tümevarımdan yönelimsel açıklamalarla nesnel açıklamalar arasındaki ayrıma kadar uzanan konularla uğraşan fıkralar, bilmeceler ve paradokslarla kanıtlamıştır. Groucho Marx ile Bertrand Russell'ı, onların kuşkuculuk eğilimlerini ve anarşist duygularını dile getirerek canlı, heyecanlı bir biçimde konuşturmayı denemiştir. Her ikisi de anlamsızlıklarla, mantıksal karmaşa ve dil bulmacaları ile uğraşan Wittgenstein ile Lewis Carroll'ı bağdaştırmıştır.
Düşünüyorum, Öyleyse Gülüyorum, ileri felsefe bilgisi gerektirmeyen ancak nükte ve mizahı yürekten takdir edebilen herkesin keyifle okuyacağı bir eser. Bu gayrı ciddi fakat son derece parlak kitap, felsefenin en şaşırtıcı ve karmaşık problemlerine bir giriş sağlamakla kalmayıp, keyif veren eğlendirici bir gösteri sunar aynı zamanda. Sadece Groucho Marx ile Bertrand Russell arasında geçen konuşmalar dahi, kitabı okumaya değer kılmaktadır.
John Allen Paulos, Temple Üniversitesinde Matematik Doçenti, Matematik ve Mizah adlı eserin de yazarıdır.
