İnsanın hükmetmekten ya da hizmet görmekten vazgeçemeyeceğini biliyorum. Her insanın temiz hava gibi, kölelere de gereksinimi vardır. Buyurmak soluk almaktır, bu kanıdasınız değil mi? En nasipsizler bile soluk almayı başarır.
Hayır, vaktiyle hayli boş konuştum. Şimdi konuşmamın bir sebebi var. Kuşkusuz gülüşmeleri susturma, görünüşte hiçbir çıkar yol olmasa da kişisel olarak yargıdan kurtulma fikri yönlendiriyor onu.
Para için ölen ve yitirilen bir “mevki“ için üzülüp büzülen ya da ailelerinin mutluluğu uğruna, gösterişli tavırlarla kendilerini feda eden o tuhaf yaratıklara şaşkın ve biraz coşkulu bir gözle bakmışımdır hep .
Kuşkusuz dolu dolu ve kendimi mutluluğa sere serpe bırakıvererek yaşadığımı seziyorlardı: Affedilmez bir şeydi bu. Başarı havası, belli biçimde taşındığı zaman, bir eşeği kudurtur.