En Eski Dut Ağacında Gönderileri
En Eski Dut Ağacında kitaplarını, en eski Dut Ağacında sözleri ve alıntılarını, en eski Dut Ağacında yazarlarını, en eski Dut Ağacında yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yorgunduk, yeni aşklar için biriktiriliyorduk
Aranıldığında hemen bulunuyorduk çünkü
Alışılmamışın alışılmışı deniyordu bize,
Mimiksiz alelâde dümdüz bir yüz gibiydik
Nereye uzansak sabahsız kalıyorduk
Ve nereye gölgemiz düşse
Bütün gemiciler faydalanıyordu bundan
Kolaylanıyor, hatırlanmıyor, vazgeçiliyorduk
Ve pıhtılaşıyor pıhtılaşıyor pıhtılaşıyorduk.
Ben durgun ruhları taşıyamadım
Anlatamadım vaktin dolduğunu
Bulutu unutulmuş bir gökle sırdaş olup
Anlatamadım suların kabardığını, fırtınanın taştığını
Toprağın kıvrıldığını, çatladığını taşların
Her gece paylaşılan bir yüzden
Sarardığını uykularımın
Ben böyle gece görmedim, ne türlü seni düşündüm. İnceldim ne kadar bilemezsin, ne türlü yoruldum. Ateşler yaktım kıyında, öyle yalnızdım. Bir sıkıntı çağında esmerliğinde karşılandım. Sevindim ne kadar bilemezsin ne türlü denizlere boğuldum...
Arkamda
Aylak adamlar
Sır biriktiren kadınlar
Ve kirli yaz gölgeleriyle
Kılıcını bilemekten yorgun, elli ayaklı
Dünya yüzlü cellâtlar kaldı
Ne yapsam
Bu havaya alışamam artık ben
.
.
Bir bir kaybolan yıldızlara
Boşa açılan kapılara
Alışamam