Kitap başarılı ve cesur bir bilim insanı olan Derya Hanım'ın bir röportajda kendisine sorulan bir soruya cevap olarak çocukluğundan bir anı anlatmaya başlamasıyla başlıyor.
İlk olarak, çok sevdikleri Çakıl köpeğin yaşlandığı için ölümü ve herkesin duyduğu üzüntü, bununla nasıl başa çıkmaya çalıştıklarından bahsediyor. Bu arada bu kısım ölümü çocuklara anlatmak için ideal sanırım, tabi hazır olduklarını düşündüğünüzde.
Sonrasında çocuklar, Çakıl'ı gömdükleri dut ağacının altında hareket eden ışıklar fark ediyorlar. Korku içindedirler. Cesaret edip o ışıkların ne olduğuna bakmaya gidecekler mi, yoksa ömür boyu o ışığın ne olduğu üzerine fikir yürütüp, hiçbir zaman doğruyu öğrenemeyecekler mi?
Merak ve cesaret üzerine güzel bir kitap.
