Dut Ağacının Altında
Abdurrahman SeyhanSevginin; gözün gördüğü en son yerde, suyun gökyüzü ile birleştiği ufuk çizgisinde saklı olduğunu nereden bilebilirdim?
Türler:
60 sayfa
Yorumlar ve İncelemeler
Beni ikinci kez inceleme yazma mecburiyetinde bıraktığı için 1000K'yı en kalbi duygularımla kınıyorum. 
Nikolay Gogol'ün hikayesinde, burnunu arayan adam gibi ben de kaybolan incelememi ümitsizce aradım durdum. Sonuç?Bulamadım ve ikinci defa yazıyorum...
Bereket versin, birkaç haftadır 
Rabindranath Tagore eserleri sayesinde Hindistan'da bolca meditasyon yaptım ve sevgi dilini öğrendim. Yoksa ben de bilirim camı çerçeveyi indirmesini. Ama ne dedik? Sevgi dili dedik...
Abdurrahman Seyhan , Bir münibüse doldurduğu filozoflarla beraber (şoför de dahil) aydınlık bir yola koyuyor bizleri. Yani bu kitaptaki ilk hikayenin "Aydınlık" olması tesadüf değil. Yol uzun ömürler kısa... İrili ufaklı hikayelerden ve toplamda 60 sayfadan oluşan bu kitap, ismini kitapta geçen bir hikayeden almaktadır. Yeni yazarın kitap yazma cüretkarlığı, meyvesini vermiş ve nihayetinde tek solukta okuyabileceğiniz bir kitap oluşmuş. Beğendiğim ve kendimden çok şey bulduğum mini ama güzel bir seyahatti benim için.
Siz değerli okurların da 1 saatini ayırmasını temenni eder, Abdurrahman Seyhan'a beğendiğim bu kitap sonrasında, kaleminin aydınlığında nice kitaplar yazma kabiliyeti ve gücünü dilerim..
İncelemeden çok kandil mesajı gibi oldu yahu:) Ne yapayım, cümle dağarcığım buna müsade etti. Yoksa ben de, kalemi yere sağlam basan, fuları boynuna dolamış, gözlüğü hafiften aşağıya inik, ağzında sönük piposuyla eline aldığı kitabı ilmek ilmek arşınlayan gözü pek bir eleştirmen gibi alt yapısı ve teknik bilgisi bol bir inceleme yazmak isterdim... Olmuyor, Bilge birinin dediği gibi "Değiştiremediğin şeye takılma"
İyi okumalar dostlar
Sevgi içimizde.
Dut Ağacının Altında
Dut ağacının altında
Abdurrahman Seyhan
Sevginin; gözün gördüğü en son yerde, suyun gökyüzü ile birleştiği ufuk çizgisinde saklı olduğunu nereden bilebilirdim?
Dokuz hikaye barındıran altmış sayfalık bir kitap. Evet, madde olarak hafif lakin manâ olarak epey hacmi büyük. Sayfa sayısına aldanıp "aman canım bir fincan kahve içimlik kitap." demeyin. Zira her hikayenin fikrini bir gün boyunca düşünebilirsiniz.
İlk hikaye hiç çekinmedensoruyor okura " aydınlık nedir?" diye. Cevapları her yaştan verse de yazar, okuyucunun da kendi aydınlığını fark etmesini sağlıyor.Sizin iç dünyanıza ışık tutuyor, yeri geliyor odanızda ki kelebeği fark ettiriyor. Bazen bir leylek olup sizlere ders veriyor. Aslında bütün hikayelerde minik minik köşelere okuyucuyu saklamış yazar. Kendi hayal dünyasında bizi anlatmış ve bunu oldukça güzel yazmış.
Güzel gören bir kalpten, temiz bir hayal gücünden çıkmış hikayeler. Doğaya birde benim gözümle bak demiş yazar. Ufuk çizgisinde ise sevginin nerede olduğunu fısıldamış okura. Okurken hayal dünyamıza hitap ettiği gibi çizimleri ile de gözümüze hitap etmiş. Kalemine yüreğine sağlık Abdurrahman hocanın. Dilerim ufuk çizgisinde ki gibi yazmaktan yorulmaz. Kalemi daim okuru bol olsun.
Ve ayrıca bu kitabı bana hediye eden 
Serap Tiryaki hanımefendiye çok teşekkür ederim.
Anıların hayallerde yaşadığı zamanlar..
Öncelikle Abdurrahman Seyhan bey'in kalemine sağlık bizleri sıcacık, huzur dolu bir kitapla buluşturduğu için.. Kitap 9 ayrı hikayeden oluşuyor. Kitaptaki ilk hikaye herkesin aydınlığı arayışı ve insanların aydınlığı kendilerine göre yorumlaması ile başlamaktadır. Sahi aydınlık nedir sizin için?
İlk hikayeden çok etkilendim . Yazar konuları çok güzel betimlemiş. Tasviri on numara.Her kelimesi özenle seçilmiş gibi, bir kelime dahi çıkarıldığında anlam bozuluyor. Okurken insanın zihninde görsel bir pencere açılıyor. Sıradan yazarlardan çok farklı bir kalem diğer kitaplarını sabırsızlıkla bekliyorum.Rica ediyorum lütfen yazmayı bırakmayın. Siz bu çağın en iyi yazarlarından olabilirsiniz. Eğer yazar okursa kendisine teşekkür ederim. Bitmesini hiç istemediğim bir kitaptı. Herkese tavsiye ederim. Yazarın ilk kitabı olmasına rağmen çok başarılı buldum yüreğinize, kaleminize sağlık. Daha bir çok kitap sayfalarında buluşmak dileğiyle.. hayat yolunuz açık olsun hocam.
Saygılarımla..
* Bedenimde duyduğum acı , ruhumda cehennem ateşiyle kavruluyordu. *
Hikayeler çok güzeldi , kısa kısa ama alt metni fazla fazlaydı. 59 sayfalık incecik ama içi dolu dolu bir kitap.. Dili , anlatımı , benzetmeleri , betimlemeleri çok yerinde ve oldukça güzeldi.
* Acaba dünyanın her yerinde dolaşan bu ölüm , ölülerin nefeslerinden çıkan zehirli bir iksir midir ? *
Bence bu tarza , bu betimlemelere , kelimelerle bu kadar güzel oynamaya roman yakışır , şiir yakışır. Hikaye çok güzel ilerliyor , olaya dahil oluyorsunuz , alışıyorsunuz çaaat hikaye bitiyor. Yaşanan boşluk hissi.. Ama bir roman yazılsa , uzun uzuuuun.. Müthiş olur zannımca. Çünkü aşırı kuvvetli betimlemeler var. Kelimelerle öyle bir oynanmış , öyle kelimeler yan yana gelmiş ki , cümlelerin tadı damakta kalır mı ? Kalıyor işte. Öyle güzel. Bir yandan ya aşırı şiirsel bir dil hakim. Kuvvetli ve hoş.
* Gölgem bile benden kaçıyor. *
Aydınlıkla başlıyor hikayemiz , Ufuk Çizgisiyle son buluyor. Arada ölüme de değiniyoruz yaşama da , sevince de hüzüne de. Hayata değiniyoruz. Bazen evleri , yaşamları merak ediyoruz , bazen mezarları , ölümleri , ölüleri.. Yaşadığımız hayatı sorgularken merak ediyor , merak ederken sorguluyoruz.
* Ama gariptir ki her seferinde aynı heyecanla aynı duyguyu yaşıyoruz. *
Seyhan kaleminize , yüreğinize , emeğinize , kelimeleri kullanma gücünüze sağlık. Yolunuz açık ve aydınlık olsun. Ufuk çizginizi hiç kaybetmeden yaşayın inşallah.
