Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
Düzdünya
Edwin A. AbbottEn Eski Düzdünya Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Düzdünya sözleri ve alıntılarını, en eski Düzdünya kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.410 üzerinden
Nokta, çizgi,kare, daire,küre, küp ve saire. Okurken bunları boş verin derim. Evlerin girişiymiş çıkışıymış, askerlermiş, zaman kaybı veya yumşaltarak beyin antrenmanına hazırlık aşaması diyelim.
Eser bir utopya. Oluşturulmuş düzene karşı başkaldırı. Kadın hakları, sistem, eğitim, gelecek nesiller hakkında satıraltı ateş edilirken, son darbeyi din ve yaratılış düşüncelerine indiriyor yazar.
Noktanın kendi dünyasına kapalı yalnızlığından boşluk dünyasına kadar çıkan bi düzdünya sakini daha üst dünyaların mevcutluğunu rakamlar üzerinden sorgulamaya koyuluyor.
Kahraman kare- nokta, ondan üstün çizgi, daha üstün çokgen, ve daha üstün küre ola biliyor sa daha üstün bi varlık olamaz mı diyerek eserin yazılma amacına nokta koyarken, okurun aklında büyük bi soru işareti bıraka biliyor bence.
Distopya sevdiğim bir tür olmasına karşılık bu kitabı çok sevemedim. Aslında oldukça orijinal bir içeriği mevcuttu kitabın ama anlatımındaki sürekli ama sürekli ortaya çıkan matematik beni kitaptan soğuttu. Matematikle aramın pek iyi olmadığını şu an söylememe gerek var mı bilemedim Kitaptaki karakterler bile geometrik şekillerden ibaret ve yazar bize bu distopyada işleyişi, düzeni anlatırken sağ olsun bol bol matematiksel anlatıma yer vermiş. Yerel halkın üçgen, dörtgen, daire gibi şekillerden oluştuğu bir ülke düşünün, işte orası Düzdünya. Kitap boyunca bizler de düzdünyanın nasıl bir yer olduğunu öğreniyor, sonrasında da ana karakterimizin düşünceleriyle birçok dünyaya kapı aralıyoruz. Her distopyadaki gibi çok güzel mesajları mevcut ama dediğim gibi benlik bir yazım dili malesef yoktu 🤫🤫🤫
.
Ama hem farklı bir dünya tanıyayım, hem de matematikle herhangi bir sorunum yok diyorsanız bu farklı bakış açısına bir göz atmanızda fayda var derim.
Aslında toplumdaki inançlara, toplumun kendisine, kanunlara öyle sert yaklaşıyor ki bazen insan şüpheye düşüyor. Yazar gerçekten mi böyle düşünüyor yoksa bunları eleştiriyor mu? Zaman zaman ikilemde kaldığımız oldu ama biz iyimser yaklaşmayı tercih ettik.
Yazar düşüncelerini düzlemde bulunan bir kare olarak bildiriyor. Bir kağıda kare çizin ve onun canlı olduğunu düşünün… Size kendi toplumunun yaşam biçimlerinden, neleri nasıl yaptıklarından, inanç sistemlerine kadar her şeyi aktarıyor. Kendilerini bu Düzdünya’nın hakimi sanıyorlar ve başka dünyaların olabileceğine de şiddetle karşı çıkıyorlar. İşe bakın ki bu iki boyutlu karakterimiz olan Kare önce Çizgidünya’sıyla ardından da Boşlukdünyası’yla karşılaşıyor. Bu noktadan sonra işler biraz karışıyor tabii.
Tamamen farklı bir açıyla yazılmış bir eser fakat okuması yorucu. Yazar kendisini anlatabilmek için aşırı detaya giriyor ve bu detaylar bir süre sonra boğmaya başlıyor. Kitabın yazıldığı dönemi düşünecek olursak aslında bu kadar açıklayıcı olmasını anlayabiliyorum.
Ince olduguna bakmayin, cok fazla sey ogreneceksiniz. Kitabin sonunda da kendinizi kendinize gulerken bulacaksiniz.. Sinirlarinizi cok zorlayacak bir kitap; konsantre gerektiren, bu nedenle ozel zaman ayirarak okunmasi gereken bir kitap. Asla pisman olmayacaksiniz.
Hikayemiz Çizgiülke'de yaşayan bir kare'nin hikayesi. Yer isimleri, kişi isimleri ezberlemek zorunda değilsiniz. Tüm karakterler ilkokuldan tanıdığımız geometrik şekiller :)
Klasik polisiye kitaplarından sıkıldıysanız yada farklı, çok farklı bir kitap okumak istiyorsanız bu kitabı kesinlikle size tavsiye ederim. Çok farklı boyutlarda gezeceksiniz:
1 Boyut: Noktaülke. Sadece tek bir nokta var, başka hiçbir kimse, hiçbir şey yok, hareket yok. Ülkede tüm varlık tek bir noktadan ibaret. Nokta çok mutlu.
2 Boyut: Çizgiülke. Burada düz çizgiler, ikizkenar üçgenler, eşkenar üçgenler, kare, beşgen ve çokgenler var. Sağa sola, ileri geri hareket var ama aşağı ve yukarı hareket yani yükseklik ve derinlik yok. Tüm görüntü çizgilerden ibaret ama herkes birbirini tanıyabiliyor. Bu kısım kitapta çok güzel anlatılmış. Bu ülkede de herkes çok mutlu.
3 Boyut: Uzayülke. Küp ve küre gibi cisimler var. Her yöne hareket serbest.
4 Boyut: Düşünceülke olabilir... (Einstein'a göre dördüncü boyut zaman)
Bu boyutlarda gezerken anlamaya çalışacak, düşünecek ve fikir cimnastiği yaparken çok keyif alacaksınız.
Kitap iki kısımdan oluşuyor. Birinci kısımda Çizgiülke'yi ve orada yaşayanları, sınıfları tanıyoruz. Tam Çizgiülke'den sıkılmaya başlıyorsunuz ki kitabın ikinci kısmı başlıyor; diğer ülkeler ve ülkelerin birbirlerini anlayamaması. Bu sizi çok farklı felsefik düşüncelere sürükleyecek. 1884 yılında bir kişinin tüm bunları nasıl düşünüp yazdığına hayret edeceksiniz. Bu kitap belkide size geometri ve matematiği sevdirecek, yaşadığımız hayatın boyutlarını daha iyi anlamanızı sağlayacak. Bu kitabı keşfedin derim.