Mağazada rast gələnə qədər Dostoyevskinin ümumiyyətlə belə bir kitabı olduğundan xəbərsiz idim. Diqqətimi çəkdi, aldım və oxudum.
İlk öncə onu qeyd edim ki, yazıçıdan oxuduğum 6 ya 7-ci kitabdır və bu kitab dəsti xəttinə görə digərlərindən fərqlənir. Kitabda keçən hekayə günümüzdə qəbuledilməz gerçəklikdir. Lakin elə tərzdə təsvir olunub ki, nə qadını, nə Velçaninovu, nə də Turotskini günahlandırmaq mümkün deyil. Daha doğrusu diqqəti hekayənin digər üzünə verirsən və günahlandırmağa vaxtın olmur. Buna səbəb isə, həmişəki kimi yazarın insan psixologiyasını, oxucuya birbaşa ötürmək bacarığıdır. Ən çox məni kədərləndirən obraz isə, təbii ki, balaca Liza oldu.
Ümumilikdə yazıçının alışılmış kitablarından olmasa da, dərin və oxunaqlı kitab idi.
