İnsan doğasının derinlerinde gizli kalan çok şey vardır ve ben kendisi için her şey çok basit ve pürüzsüz olan, tüm cevapları bilen, hiç tereddüt yaşamayan bir annenin çocuğu olmak yerine insan olmaya ilişkin tüm içsel catışmalara sahip bir annenin çocuğu olmayı tercih ederim.
Mesele sizin bir şeyi doğru ya da yanlış yapmanız değildir. Aslında sorun var olan durumun kendisidir ve başka türlü olsa doğru olacakmış görünmesine neden olur ama tabii ki öyle değildir. Ya da belki yolunda giden hiçbir şeye dikkat etmiyorsunuzdur ama kötü giden her şey çığlıklarla ve bağrışlarla sonuçlanan kocaman bir olay haline geliyordur.
Söze dökülmeyen kızgınlık, arkasındaki sevgiyi zehirler. Bence küfretmemizin sebebi bu. Doğru andaki tek bir kelime tüm kızgınlıkları birleştirir, ifşa eder ve arkasından ne yapıyorsak onu yapmaya devam ettiğimiz bir sürece girişiriz.
Hava saldırılarında bebekler bombalardan korkmuyordu ama anneleri paniğe kapıldığında hemen etkileniyorlardı*
İkinci Dünya Savaşı gözlemlerine atıfta bulunuyor.